מײַן ערשטע אײַנדרוק פֿון דער מאַדאַם איז געװען ― האָב איך זי געזען אױפֿן דעקל פֿון אַ זשורנאַל? זי איז אַ שיינקייט. אָבער ווען זי האָט אַרויסגענומען די בלוזקע און אירע פּרעכטיקע ציצן האָבן זיך באַוויזן אונטערן, האָב איך מער נישט געקוקט אויף איר פּנים. דער גוי שטעקט איר אין טאָכעלע דעם פּיצל, און איך קאָן מיך נישט אָפּרײַסן פֿון אירע בריסט — זיך שווענקען, היפּנאָטיזירן ווי. די קול איז אויך פייַן, ספּעציעל ווען זי קומט.
איך װײס אפילו נישט װאָס ער האָט איר אַרײַנגעטאָן אײל אױף דער טאָכעלע. די טונקל-הויטע שיינקייט האט זיך גענומען בלאזן מיט התלהבות, און עס איז דא אסאך צו נעמען, דער דיק פון א שווארצער מענטש איז פון אימפרעסאנטער גרייס. און אַז דער בחור האָט אַרײַנגעשטויסן זײַן פּיצל אין איר לאָך און אָנגעהױבן זי צו באַרען, האָב איך פֿאַרשטאַנען, אַז װען שװאַרצע בחורים האָבן געפֿאַרט, איז נישטאָ קײן שלום־עליכם. דער ניגראָו האט גענומען און קאַמד רעכט אין די שיינקייט ס לאָך, משמעות ער באַשלאָסן צו האָבן אַ פּלאַץ פון שפּאַס.
גירלס, אויב איר ווילן צו טאָן עס ...